Blijven lopen
In maart 2020 werden Hermans en Sluysmans door het radioprogramma Cultuurcafé van L1 gevraagd een wekelijkse column voor te dragen over het leven tijdens de lockdown. Het idee was om dit vol te houden ‘zolang de lockdown duurt’. Het zou ruim een jaar duren voor de theaters weer mochten heropenen en zo groeide de columnreeks uit tot een dagboek van maar liefst 52 verhalen.
Blijven lopen is verkrijgbaar bij de (online) boekhandels, via www.uitgeverijtic.nl en via onze webshop.
Op 12 maart 2020 sloten alle theaters in Nederland noodgedwongen de deuren vanwege het coronavirus. Toneelgroep Maastricht zag 175 voorstellingen in rook opgaan. In diezelfde week begonnen artistiek leiders Servé Hermans en Michel Sluysmans met een wekelijkse column voor het radioprogramma L1 Cultuurcafé. Elk verhaal draagt de titel van een liedje dat direct na afloop in de uitzending werd gedraaid. Blijven lopen is een afwisselend hoopvol en moedeloos verslag geworden van twee theatermakers in een jaar zonder theater. Het is een bevlogen lofzang op kunst en cultuur. En daarnaast is het een persoonlijk duo-document van een man die vader is en een die op het punt staat het te worden.
Beluister hier enkele columns.
Publieksreacties
"Blijven lopen tekent uitstekend de sfeer van de Corona tijd"
Hermine van der Linden
"Ik heb het column boek van Servé en Michel met veel plezier gelezen. Dat beide heren zeer goede theatermakers zijn wist ik al jaren maar ze hebben me nu ook verrast als goede columnisten. Hun schrijfstijl is vlot met af en toe een vleugje humor. Veel onderwerpen getuigen van een ontzettende liefde voor hun vak wat mij weer erg aanspreekt als theaterliefhebber. Zij schrijven echter niet alleen over hun vak maar ook over andere culturele onderwerpen en daarvan getuigen zij van grote kennis op dat gebied. Sommige columns zijn ware juweeltjes en ontroerend vond ik de ode aan De Limburger recensent Jos Prop, een man die ik ook altijd las maar waar ik het niet altijd mee eens was maar met vele dingen wel. Ook hij was een rechtgeaarde liefhebber van theater. Het was een goed idee de columns te bundelen en dit boek verdient door velen te worden gelezen."
Cor
"Het grappige van dit boekje is dat het heel eenvoudige situaties beschrijft die herkenbaar zijn uit de lock-down-tijd. Maar het meest treft me nog wel dat alles zich afspeelt in onze geliefde stad Maastricht. Tot nu toe spreekt me het meest aan het verhaal op blz. 15: "blieve loepe". Ik neem aan dat er bedoeld wordt "Blieve laupe" van Michel. Het is geestig (het warenhuis dat hij niet met naam mag noemen, maar het begint met een B/ mondkapjes op maat in alle kleuren! / het carillon speelde een vrolijk deuntje dat klonk als een dodenmars enz.). Het is spannend (een man met een kind om 5 uur 's morgens). Verdrietig (de halve binnenstad stond te huur/ terwijl ik liep stond mijn leven stil). Mooi citaat van Dante: "geen groter verdriet dan zich geluk te heugen in misère."
Valence Sonnen
"We hebben genoten. We hebben nu een andere kant van Toneelgroep Maastricht mogen leren kennen. Zó goed en beeldend geschreven. Heb veel bewondering ook. Het was geen gemakkelijke tijd. We verheugen ons al om de voorstellingen te bezoeken. De tickets zijn al geboekt :-)!"
Agnes en Jos Koopal
"De zieleroeselen van Serve en Michele waren verrassend. Nu eens niet voor een productie, maar hun eigen verhaal. Prachtig, ik heb genoten. Hoop spoedig weer een voorstelling bij te wonen."
Marlies Driessen
"Ik ben een trouwe en enthousiaste luisteraar van de gesproken colums. Heel interessant en altijd stemmend tot nadenken. Soms een beetje schurend, soms knipogend, soms met onverwachte openhartigheden. Ik was daarom heel blij toen ik over de publicatie "Blijven Lopen" hoorde. Een waardevol en tijdloos"document" van TGM. Een goed initiatief, met een waardevolle inhoud, een handzame vormgeving, kortom een aan te bevelen product!"
Alex Sluysmans